Virtual reality om van de werkelijkheid te ontsnappen

Virtual reality om even van de reality weg te zijn

Virtual reality was nog best lang een ‘gimmick’. Leuk voor degene die ermee wilde spelen, maar nog niet goed genoeg om echt leuk te zijn. Nu is virtual reality niet meer weg te denken en heeft een gigant als Facebook Oculus overgekocht – dus dan weet je dat de ontwikkeling vanzelf gaan. Microsoft heeft HoloLens en natuurlijk de geflopte Google glasses niet te vergeten. Sony en Samsung hebben hun eigen VR-headsets.

Dus de zaken zijn nu echt booming. Het is een kwestie van tijd voordat VR echt groot is. Dat brengt ons op de vraag; gaat VR de nieuwe reality worden? Lees snel verder!

VR als een nieuwe werkelijkheid

Elke sector begint met zijn eigen werkelijkheid te creëren. Soms vrij letterlijk – er zijn steeds meer casino’s die je in VR kunt bezoeken. Zo zijn er ontzettend veel bedrijven die VR voor allerlei doeleinden inzetten. Als je slots kunt spelen vanuit de huiskamer, dan is zo goed als alles mogelijk. Het is de start van een revolutie.

In de jaren ’40 en ’50 is onderzoek begonnen naar ‘escapism’; een wetenschappelijke term om aan te duiden dat mensen willen ontsnappen aan hun werkelijkheid. Daar zijn verschillende reden voor. De wetenschappelijke term heeft een bepaalde context. De Duitse professor Vorderer heeft de term geprobeerd te definiëren.

Het komt er uiteindelijk om neer dat wanneer iemand ontevreden is met zijn levensomstandigheden, die niet veranderd kunnen worden, uit zijn werkelijkheid wil ontsnappen. Het maakt dan niet uit hoe; games, TV, boeken, fantasie of wat dan ook. Het gaat om het ontsnappen uit de werkelijkheid.

Het is niet allemaal slecht nieuws

Wanneer een mens zijn basale sociale behoefte via VR kan vervullen, wat is het argument daartegen? Als iemand zijn behoefte voor interactie via het net kan voldoen, wat maakt het moreel minder dan bijvoorbeeld naar een werkborrel gaan? De digital nomads, de nieuwe generatie die met Google en Facebook is opgegroeid, weten niet beter dan dat interactie via het net gaat. Het is dus altijd maar hoe je het bekijkt.

Aangezien iedereen tot een zekere mate naar ‘escapism’ gaat, is het niet inherent slecht. Het is vaak meer het probleem dat het te vaak of te intensief gebeurd. De verhalen van mensen die uiteindelijk door ‘escapism’ zij gestorven zijn de extreme. Vaak is niet het middel het probleem, maar iets onderliggend. Bijvoorbeeld een stoornis. Wanneer die wordt aangepakt, zal degene niet meer zo ver gaan.

Dat het een echt probleem is, blijkt wel uit onderzoek in Japan. In Japan is er zelfs een term voor mensen die zich vrijwillige in hun huis opsluiten: hikikomori. Denk ook aan de vele verhalen van World of Warcraft spelers die hun gamegedrag naar extreme hoogte brachten – of eerder diepte.  Maar er zijn natuurlijk heel veel mensen waar het geen probleem voor vormt. Het is een leuk tijdsbedrijf voor hen. Dus het hoeft geen probleem te vormen.